तिमीसँग रहदा खुशी मात्र पाए मैले कहिलै पनि दु:खको अनुभुती भएन ।
किन होला अचेल दु:खको बास मेरो जीवनमा मात्रै हुने ,
एक अलग हाँसो लिएर बचेँको दुनियाँमा किन होला म एक्लै रुन पुग्ने ।
साथीहरु त थुप्रो बनाए तर तिमी जस्तो असल व्यक्ती बनाउन सकिन ,
आफ्नो मनको भावना सुनाउन ईछ्या हुँदाहुँदा पनि मन्छेकै अभावले गर्दा सकिन ,
के मेरो यस मुहारको हासोले तिमीलाई नै होल त पर्खीएको,
तिमी मेरो नजिक आझभोली आउँदा के हाम्रो समन्ध उही पुरानो अवस्थामा फर्किएको ।।।।।।
© PRAVESH 2019
No comments:
Post a Comment